Shkencëtarët kanë zbuluar se trupi i njeriut mund ta ndiejë vdekjen deri në 60 minuta para se ajo të ndodhë vërtet, sipas një studimi të botuar në “Journal of Clinical Oncology”.
Ndryshime delikate në aktivitetin e trurit, rrahjet e zemrës dhe nivelet e hormoneve veprojnë si një sistem paralajmërimi biologjik, duke sinjalizuar se jeta po i afrohet fundit të saj.
Këto përgjigje të fundit fiziologjike mund të ndihmojnë në përgatitjen e qelizave dhe organeve për të pashmangshmen, dhe të kuptuarit e tyre mund të përmirësojë kujdesin në fund të jetës, duke u lejuar mjekëve të parashikojnë momentet kritike dhe të ofrojnë ngushëllim në mënyrë më efektive.
Kjo aftësi misterioze tregon se sa të ndërlikuar dhe inteligjentë janë në të vërtetë trupat tanë, madje edhe në momentet e tyre të fundit.
Sipas studimit, “60 minuta” para – trupi dhe truri i nënshtrohen ndryshimeve të thella ndërsa vdekja afrohet, duke krijuar përvoja (si kujtime të gjalla, paqe ose ndryshime shqisore) që ndihen si ndjesia e fundit, shpesh të lidhura me rritje të aktivitetit të trurit, ndryshime hormonale dhe oksigjen të reduktuar, duke çuar në përvoja pranë vdekjes (NDE) ose vetëdije të shtuar para se sistemet të fiken.
Këto nuk janë “njohuri” të vetëdijshme, por procese fizike të keqinterpretuara nga vetëdija, që përfshijnë shpërthime të trurit të ngjashme me ëndërrimin – duke dhënë një ndjesi “të të parit” ose “të të diturit”.
Shenjat Fizike dhe Neurologjike:
Aktiviteti i Trurit: Truri që po vdes mund të tregojë shpërthime intensive të aktivitetit elektrik, të ngjashme me ëndërrimin ose rikthimin intensiv të kujtesës, duke krijuar potencialisht përvoja të gjalla të brendshme.
Vërshimet Kimike: Truri lëshon kimikate ndërsa afrohet vdekja, të cilat mund të rrisin shqisat ose të krijojnë ndjenja paqeje, drite ose ribashkimi.
Ndryshimet Shqisore: Shikimi turbullohet, shqisat e shijes/nuhatjes zvogëlohen, por ndërgjegjësimi dhe njohja delikate e zërave/prekjes mund të mbeten.
Njollat: Një shenjë e kuqërremtë-vjollcë, si dantellë në lëkurë tregon qarkullim të dobët të gjakut, një shenjë se vdekja është pak ditë ose orë larg.
Përvojat Subjektive (Shpesh të Interpretuara si Parandjenjë):
Përvojat Pranë Vdekjes (NDE): Temat e zakonshme përfshijnë ndjenjat jashtë trupit, shikimin e dritave të ndritshme, rishikimet e jetës ose takimin me të dashurit e vdekur.
Truri mund të përqendrohet në përpunimin emocional, duke çuar në ndjenja paqeje ose nevojën për të thënë lamtumirë.
Ndjenja e “Dijes”: Kombinimi i sinjaleve fizike (si frymëmarrja e çrregullt ose ndryshimet hormonale) dhe aktiviteti i shtuar i trurit mund të krijojë një ndjesi të fortë dhe intuitive se fundi është afër, edhe nëse personi nuk mund ta artikulojë arsyen.
Në thelb, trupi dërgon sinjale ndërsa dështon, dhe truri që po vdes i interpreton këto sinjale, së bashku me ndryshimet e mëdha kimike, në përvoja të thella, shpesh shpirtërore ose vizionare, që ndihen si një paralajmërim i vdekjes, në vend të një numërimi mbrapsht të vetëdijshëm.
