Thibaut Courtois bëri një paraqitje të jashtëzakonshme në Anfield, por as performanca e tij e jashtëzakonshme nuk mjaftoi për ta shpëtuar Real Madridin nga një humbje të merituar ndaj Liverpoolit. “Anfield” përpinte gjithçka që vinte përpara, dhe në fund, Mac Allister vulosi fitoren e anglezëve.
Për Real Madridin, kishte vetëm dy lajme të mira: nuk do të duhet të kthehen në Anfield sezonin tjetër për shkak të pezullimit nga UEFA, dhe do të përballen me Liverpoolin vetëm edhe një herë këtë sezon. Dhe padyshim, kanë portierin më të mirë në botë. Pa Courtois-n, kjo humbje do të kishte qenë shkatërruese.
Skuadra e Xabi Alonsos luajti dobët në pjesën e parë dhe u rrëzua krejtësisht në të dytën. Mbappé ishte i zbehtë, Bellingham nën nivel, Vinicius pa ndikim, dhe Güler i tejkaluar. I vetmi që ruajti dinjitetin ishte Carreras. Ishte Real Madridi i ditëve të errëta të fundit të epokës Ancelotti.
Liverpooli i Arne Slot hyri në fushë me një energji që kujtonte ditët e “heavy metal”-it të Klopp-it. Ekitiké dhe Wirtz u vendosën përballë Valverdes, duke kërkuar ta nxjerrin Realin nga loja me intensitet dhe shtypje të lartë. Dhe funksionoi. Real Madrid u gjend i humbur në gjysmëfushën kundërshtare, pa ide dhe pa karakter.
Xabi Alonso mbajti skemën e tij të zakonshme për ndeshje të mëdha: katër mesfushorë – Camavinga, Valverde, Bellingham dhe Güler – për të ushqyer Mbappé-n dhe Vinicius-in. Por mungoi ajo që e bën të fortë këtë plan: intensiteti.
Ndeshja nisi me ritëm mesatar, me shumë veprim në mesfushë dhe pak rrezik në zonat përfundimtare. Pas një vale fillestare të Liverpoolit, Reali arriti të qetësojë lojën, por pa krijuar asnjë rrezik serioz. E vetmja gjë që shkëlqente ishte prania e Courtois. Portieri belg ndali dy herë Szoboszlain, një herë me këmbë në mënyrë instinktive dhe një tjetër me një pritje spektakolare në cep të portës. Ai ishte muri i vetëm që i qëndronte përballë stuhisë së kuqe.
Në fund të pjesës së parë, pas një depërtimi të Vinicius-it dhe pasimi për Bellingham-in, anglezi gjuajti mes këmbëve të Mamardashvilit, por pa sukses. Ishte rasti i parë i rrezikshëm për madrilenët.
Në pjesën e dytë, Liverpool shtoi ritmin. Tre goditje këndi radhazi, tre pritje të jashtëzakonshme nga Courtois. Por e katërta ishte fatale: pas një kontrolli të saktë nga Szoboszlai, Mac Allister përfundoi aksionin me një goditje të fuqishme që përmbysi gjithçka. “Anfield” shpërtheu.
Xabi Alonso tentoi të ndryshonte fatin duke futur Rodrygon në krahun e djathtë. Reali reagoi, por ishte vonë. Mbappé, që kishte qëndruar në hije për pjesën më të madhe të ndeshjes, pati dy raste të mira që nuk i shfrytëzoi.
Në fund, Real Madrid dështoi në një tjetër test të rëndësishëm të Champions League. Ishte humbja e dytë e rëndë në një ndeshje “stresi” dhe ndoshta një shenjë se kampionët e mëdhenj kanë nevojë për një ndalesë reflektimi — ose siç do ta quante vetë Xabi Alonso, “një seancë në divanin e terapisë taktike.”
