Gjatë procesit të votimit në Këshillin e Lartë të Prokurorisë për zgjedhjen e kreut të ri të SPAK, u vu re një detaj i veçantë: Asnjë nga tre anëtaret gra të KLP-së nuk votoi kandidaten e vetme grua në garë, prokuroren Doloreza Musabelliu.
Musabelliu, një nga prokuroret me eksperiencë të gjatë në strukturën e posaçme dhe me një karrierë të konsoliduar në hetimet e krimeve të rënda dhe korrupsionit, garoi përballë tre kandidatëve burra.
Edhe pse votimi është i lirë, i pavarur dhe nuk lidhet me gjininë, fakti që asnjë nga tre gratë anëtare të KLP-së nuk e mbështeti kandidaturën e saj, lë vend për diskutime në lidhje me mungesën e solidaritetit profesional brenda institucioneve të drejtësisë, por jo vetëm.
Doloreza Musabelliu cilësohet si një nga prokuroret më të përgatitura të SPAK, me dosje të rëndësishme dhe integritet profesional.
Pavarësisht rezultatit final, kandidatura e saj shihej si një shans real për t’i dhënë drejtimit të SPAK një perspektivë të re.
Ndonëse në një votim të tillë, rregullorja e KLP-së nuk parashikon asnjë kriter të lidhur me gjininë dhe vota është një e drejtë individuale, natyrishëm lind pyetja:
A duhet që gratë në pozicione të larta të mbështesin njëra-tjetrën në shenjë përfaqësimi dhe inkurajimi, sidomos kur bëhet fjalë për poste të rëndësishme në drejtësi?
Në vendin tonë, përfshirja e grave në drejtimin e institucioneve të rëndësishme mbetet ende një sfidë.
Edhe pse të gjithë biem dakord që mbështetja “grua-grua” nuk është detyrim, por ama mbetet një mesazh pozitiv për balancën dhe përfaqësimin.
