Christian Pulisic, ylli i ekipit kombëtar të Shteteve të Bashkuara (USMNT), ka qenë tradicionalisht i pranuar si lojtari më i mirë i CONCACAF. Ai është një element kyç për Milanin dhe për skuadrën kombëtare amerikane, duke treguar performanca të shkëlqyera në ndeshje të rëndësishme. Megjithatë, pas një pushimi prej dy muajsh nga futbolli gjatë verës, kur zgjodhi të mos merrte pjesë në Gold Cup, Pulisic e pa veten nga distanca, ndërsa lojtarë të tjerë në rajon po e sfidonin këtë status.
Disa lojtarë, siç është Tyler Adams, shoku i tij në ekipin amerikan, kanë treguar formë të shkëlqyer së fundmi, duke rritur rivalitetin për titullin e lojtarit më të mirë. Gjithashtu, Jonathan David nga Kanada ka bërë një hap përpara, duke u përgatitur për një kalim të rëndësishëm te Juventus, skuadër që aspiron për lavdërim në Evropë. Kjo tregon se konkurrenca brenda CONCACAF është në rritje, gjë që mund të rrisë presionin mbi Pulisic.
Ndërsa Pulisic konsiderohet ende një nga më të mirët, është e qartë se talentet e tjerë po shfaqin mundësi për të konkurruar në nivele të larta. Kjo rritje e konkurrencës është një zhvillim pozitiv për futbollin në këtë rajon, duke nxitur lojtarët të japin më të mirën e tyre dhe të përmirësojnë nivelin e lojës.
Në kontekstin e zakonshëm të futbollit në SHBA dhe veçanërisht për ekipin kombëtar, ndarja e vëmendjes nga një lojtar në tjetrin mund të jetë e dobishme.
Pavarësisht se Pulisic ka bërë një emër për veten, fakti që ka lojtarë të tjerë që po rriten dhe po tregojnë aftësitë e tyre, është një shenjë shprese për të ardhmen e futbollit amerikan dhe për përfaqësimin e CONCACAF në garat ndërkombëtare.
Kjo nënkupton që me kalimin e kohës, do të ketë më shumë mundësi për rritjen e talenteve të reja dhe kërkimin e suksesit në arenën globale.
