Les Rouges, ekipi kombëtar i Kanadasë, ndonëse kishte një kampionat të dobët në Gold Cup, ka filluar në mënyrë të shkëlqyer kampin e tij për Nëna Botërore. Në korrik, dukej se momenti i Kanadasë ishte humbur. Në Gold Cup, kanadezët ishin në garë për të fituar turneun, pasi SHBA po përjetonte vështirësi në fushë dhe fansat e tyre po diskutonin ashpër. Meksika, nga ana tjetër, ndodhej në mes të dy epokave të ndryshme dhe po përpiqej të gjejë stabilitetin e saj. Kanada kishte një trajner të ri, një stil loje dinamik dhe ndjenja pozitive që zakonisht janë të favorshme për një garë të suksesshme.
Jesse Marsch ishte i vetëdijshëm për këtë dhe para turneut theksoi se Kanadaja kishte folur shumë, por ishte koha të fitonte. Ai krijoi një mentalitet “ne kundër tyre”, ku Les Rouges paraqiteshin si nënshtruar të guximshëm, të gatshëm për të fituar. Megjithatë, realiteti ishte ndryshe: Kanada u eliminua në çerekfinale nga Guatemalja me një rezultate shkatërruese. Edhe pse duhej të kishte fituar, ata u detyruan të pranojnë disfatën.
Kjo zhgënjim la ekipin kombëtar në një rast kryesor. Tani ata do të zhvillonin një Kupë Bote pa medalje në qafë dhe pa ndeshje kompetitive për t’u përgatitur. Marsch duhet të kërkonte tregues të mirë nga miqësoret e mbetura dhe të tregonte se kishte potencial për një performancë të denjë, sidomos në një turne që mbahet pjesërisht në tokën e tyre.
Pas një fitorje të qartë ndaj Rumanisë, ka shenja që vështirësitë e verës së kaluar mund të jenë duke u shuar. Kjo fitore ofron shpresë dhe besim për skuadrën kanadeze, teksa përgatiten për sfidat e ardhshme në Kupën e Botës. Netto dhe optimizmi duket se po rriten për Les Rouges, ndoshta duke sugjeruar se koha për të bërë histori ka ardhur.
