Ndeshja midis ekipit kombëtar të femrave të Shteteve të Bashkuara dhe atij të Neozelandës paraqiti disa momente interesante. Formacioni i SHBA-së kishte një mesatare prej 17.3 ndeshjesh, duke e bërë këtë skuadër më të paeksperimentuar në 25 vitet e fundit. Në këtë përballje ishin të pranishëm edhe tre adoleshentë, duke i dhënë skuadrës një mesatare moshe prej 23.2 vjeç. Kapitenja Rose Lavelle shënoi 114 ndeshje, më shumë se gjithë të tjerët së bashku.
Megjithatë, pavarësisht kësaj rinie, ekipi amerikan e tregoi fuqinë e tij duke përmbysur Neozelandën me një fitore 6-0. Emma Sears, një emër i ri në skuadër, shënoi tre gola, duke i dhënë SHBA-së një dominim të padyshimtë. Catarina Macario shënoi dy gola, ndërsa Lavelle kontribuoi me një të tillë. Neozelandezët, në mënyrë të qartë, nuk kishin mundësi të ndalonin sulmin e fortë të amerikanëve.
Trajnerja Emma Hayes ishte e kënaqur me rezultatet. Pas dy ndeshjeve të vështira ndaj Portugalisë, ajo vendosi t’i besonte lojtarëve më pak të përvojës për ta provuar skuadrën në një sfidë tjetër. Presionet ishin të larta, por SHBA-ja i përballoi ato me sukses.
Michelle Cooper, një nga futbollistet, shprehu optimizmin për të ardhmen e ekipit: “Të kemi lojtarë të ndryshëm në formacion dhe të rrisim nivelin, flet shumë për të ardhmen e këtij ekipi.” Ky ishte një hap pozitiv për futbollistet më të reja, duke treguar se ata po përparonin nga faza post-Olimpike që filloi vitin e kaluar.
Macario e përfundoi ndeshjen me komentet e saj, duke theksuar rëndësinë e qëndrimit bashkë dhe ruajtjes së cilësive. “Ishim të vetëdijshëm që mund të bënim më shumë,” tha ajo. Kjo fitore është një rikthim i fortë për SHBA-në, duke e bërë të përfundojë një muaj të vështirë me një notë të lartë dhe optimizëm për të ardhmen.
Në përgjithësi, kjo ndeshje tregoi se rinia e SHBA-së ka potencial të jashtëzakonshëm për të vazhduar traditën e suksesit.











