Reforma në gjyqësor ka dy qëllime kryesore, përmirësimin e cilësisë në gjykime dhe uljen e stokut të dosjeve, por rezultatet deri tani janë të përziera. Cilësia e gjykimeve mbetet e diskutueshme dhe, në vend që të përmirësohet, situata e dosjeve të papërfunduara përkeqësohet. Besnik Muci, ish-prokuror, thekson se proceset gjyqësore civilë tani zgjasin mbi 10 vjet, dhe ata penalë mbi 5 vjet, ndërsa aksesimi në gjykata është bërë më i vështirë me mbylljen e 12 gjykatave.
Avokati Bledar Meminaj thekson se, përkundër rritjes së numrit të nenëve dhe përgjegjësive penale, problemet më të mëdha janë me çështjet civile dhe administrative, të cilat shpesh nuk kanë afate të qarta ligjore. Elis Dine, kryetar i Gjykatës Kushtetuese, argumenton se gjyqtarët po përqendrohen më shumë në cilësinë e gjykimeve se sa në sasinë e tyre, edhe pse kjo ka krijuar ngarkesë të madhe për sistemin. Ai thotë se qytetarët duan që proceset të përfundojnë shpejt, por thekson se cilësia është më e rëndësishme.
Problematikave që ndërlidhen me vonesat në gjykim u shtohet shqetësimi se vendimet shpesh tejkalojnë afatet e arsyeshme për gjykim, duke humbur efikasitetin e sistemit të drejtësisë. Avokati Redi Ramaj thekson se sidomos gjykata e Apelit dhe Gjykata e Lartë vazhdojnë të kenë probleme të mëdha, pavarësisht përpjekjeve për të rritur ritmin e gjykimeve.
Këto probleme janë shfaqur si pasojë e reformave që, pavarësisht synimeve të mira, nuk kanë sjellë përmirësime të dukshme. Prandaj, reforma gjyqësore kërkon një ristrukturim të plotë dhe një fokus më të fortë në zgjidhjen e çështjeve që prekin qytetarët e zakonshëm. Sfidat mbeten të mëdha për të arritur një sistem të drejtësisë që funksionon siç duhet, dhe që respekton afatet dhe nevojat e qytetarëve.










