Në fshatrat e Finiqit, fuqia shkatërruese e reshjeve të fundit ka sjellë pasoja katastrofike, duke e bërë situatën tejet dramatike për dhjetëra familje. Shiu është shkaktari që mori jo vetëm çatitë, por edhe qetësinë dhe sigurinë e banorëve, të cilët tani jetojnë mes rrënojash dhe frikës. Institucionet janë të pranishme me vetëm heshtjen e tyre, duke lënë fshatarët të përballen me pasojat në mënyrë të vetme.
Në fshatin Brajlat, Manthjo Kaçi, një banor i prekur nga katastrofa, tregon për situatën e tij tragjike. Ai sapo kishte përfunduar ndërtimin e shtëpisë së tij kur uji e zuri atë papritur. Me lot në sy, ai shprehet se ai dhe bashkëshortja e tij janë evakuuar dhe nuk e dinë se ku do të shkojnë tani. Një histori e ngjashme vjen edhe nga Zoti Niko, i cili gjithashtu është detyruar të lërë shtëpinë pas rënies së saj. Të dy këta burra shprehin ndjenjat e braktisjes dhe dëshpërimit në një situatë ku mbështetja institucionale mungon.
Në fshatin Dhivër, historia është edhe më e errët. Grigori, një individ me probleme të shëndetit mendor, jeton nën rrethana të tmerrshme në një shtëpi të gjysmë-rrënuar, pa ndihmën e askujt. Duke mos hapur derën për ekipin e Fiks Fare, ai simbolizon frikën dhe izolimin që ndjejnë shumë banorë në këtë zonë. Bashkia ka mundësuar një ambient të vogël për të, por kushtet janë të papranueshme dhe shumë banorë si ai angustohen në dështimin e institucionit për t’i ndihmuar ata.
Finiqi është një zonë e zymtë, me fshatra të tëra të shkatërruara. Të moshuarit dhe ata me probleme shëndetësore nuk kanë ku të shkojnë, dhe shumë familje nuk kanë më asnjë strehë. Ndihma është e pamjaftueshme dhe zgjidhje duket se nuk ka. Në këtë pesimizëm, banorët ende shpresojnë për një jetesë më të mirë, por aktualisht janë të bllokuar në një situatë të vështirë, pa ndihmën e duhur.
