Në vitin 1986, Nike Toma, një banor i Fishtës në Lezhë, bëri një veprim të rëndësishëm për trashëgiminë kulturore shqiptare. Ai dhe familja e tij ruajtën 30 këngë nga “Lahuta e Malcisë”, të cilat ai i kopjoi në 730 faqe. Kjo punë është ruajtur me përkushtim për më shumë se 30 vjet, për të kaluar si pasuri nga brezi në brez.
Nike Toma zgjodhi të sfidonte regjimin komunist të kohës, një veprim i guximshëm që e ndihmoi të rishkruante dhe ruante një pjesë të rëndësishme të historisë shqiptare. Rishkrimi i “Lahutës së Malcisë” nuk ishte një rastësi, pasi Pater Gjergji, një figurë e njohur dhe e respektuar, kishte lënë një ndikim të thellë në jetën e tij dhe të familjes. Vargjet e Pater Gjergjit ishin shkruar në shtëpinë e tij dhe kjo i dha nxitje të fortë babait të Nike Toma, i cili ishte një dashamirës i letërsisë.
Babai i Nike Toma vdiq duke bërë atë që e donte më shumë, duke shkruar. Kjo pasion dhe përkushtim për arsimin dhe kulturën shqiptare janë trashëguar te djali i tij, i cili tani e sheh këtë veprim si pasurinë më të madhe të lënë pas nga babai. Në një kohë kur shumë aspekte të kulturës dhe historisë shqiptare ishin të rrezikuara për shkak të censurës dhe ndalimeve të regjimit komunist, veprimi i Nike Toma është një shembull i fortë i përkushtimit për mbrojtjen e identitetit kulturor të shqiptarëve.
Përmes këtij veprimi, ai tregon se arti dhe letërsia janë të rëndësishme për ruajtjen e kujtesës kolektive dhe se individët mund të luajnë një rol të rëndësishëm në mbrojtjen e trashëgimisë kulturore. Një veprim i tillë jo vetëm që ndihmon në ruajtjen e kulturës, por gjithashtu i jep frymë brezave të rinj për të ndjekur pasionet e tyre dhe për të mbajtur gjallë historinë dhe traditat e kombit.
