Kur në merkaton e dimrit, në janar të këtij viti, Tedi Cara vendosi të provonte fatin e tij jashtë vendit sigurisht që pati dyshime nëse do t’ia dilte ose jo, duke parë se ishte hera e parë në karrierë që do të luante larg familjes, miqve, por edhe ambjentit që e kishte rrethuar që në një moshë të vogël duke kaluar nga Besa e Kavajës, ekipi dhe qyteti i tij i lindjes, për të vazhduar në Tiranë, te ekipi historik dhe prestigjoz i Partizanit.
“Do të kthehet në fund të sezonit”, ishte pak a shumë refreni i dëgjuar dhe lexuar, nisur kjo – jo pa të keq – nga precedentët e shumë futbollistëve shqiptarë që nuk arritën dot të shprehnin cilësitë dhe talentin e tyre jashtë kufinjve, shpesh nga presoni, shpesh nga nostalgjia për vendin e dyte, por shpesh dhe sidomos nga ndryshimi i ritmit në lojë dhe ambicje.
Për Tedi Carën ishte një periudhë e parë ambjentimi, fazë përgatitore te ekipi i tij i ri, Oleksandria, miqësore testuese, aty ku dha shkëndijat e para se ky hap i ri nuk e trembte kurrësesi. Dhe kështu, pas një pune të madhe, stërvitjesh dhe serioziteti e fokusi, ai sot mund të thuhet se ka kaluar provën e parë të zjarrit dhe ka fituar besimin e trajnerit të tij Ruslan Rotan, që e sheh startues dhe gjithashtu beson te potenciali i 25 vjeçarit.
Dhe jo më kot, konfirmimi vjen edhe ndryshe: 4 gola dhe 3 asist në kampionat në dy muajt e fundit (shtuar ketu edhe 1 ne Kupen e Ukraines), aq sa tashmë është zgjedhur për herë të dytë Lojtari i Muajit.
Një arritje jo e vogël kjo për shqiptarin, që ëndërron thirrjen e Sylvinhos te kombëtarja shqiptare, por fillimisht ka një mision: dy javët e fundit të kampionatit, me një ekip që ndodhet në vend të dytë, 5 pikë larg Dinamo Kievit. Edhe pse mrekullia duket e vështirë, ata do ta provojnë, pasi sigurisht Europën e kanë siguruar. Ai debutoi me kuqezinjte ne nje miqesore ndaj Armenise perpara 3 vitesh, por nuk ishte ende gati, jo si tani!
