Filmi i Javës nga Euronews Culture, “Avatar: Fire And Ash”, ofron një përsëritje të përmbajtjes në stilin e filmit të mëparshëm, por, sipas kritikerëve, ia del të jetë një përvojë shpërthyese dhe e lodhshme. Edhe pse saga e Avatar mbetet e njohur për mjeshtërinë e saj vizuale, skenari i këtij filmi duket se është një mendim i dytë, i kufizuar dhe i parashikueshëm.
Në këtë film, narrativa përpiqet të rikthejë elemente nga filmi i parë, por me një ndryshim të vogël: përqendrohet në elementin e zjarrit në vend të ujit. Kjo shndërron filmat në një ripërsëritje të thjeshtë, pa ndonjë zhvillim të ri të karaktereve ose një linjë historike që kap vëmendjen e publikut. Një nga shtesat e pakuptueshme është një “dritë qielli”, e cila, sipas kritikës, vetëm sa e rrit ndjesinë e panevojshme të teatralitetit në film.
Dëshira për të sjellë diçka të re përmes imagjinatës vizuale nuk duket se është e mjaftueshme për të shpëtuar filmin. Edhe pse efekte speciale janë mbresëlënëse, ato nuk mund të zëvendësojnë një tregim të fortë dhe karaktere të zhvilluara mirë. Kritikët shprehin se pavarësisht nga bukuria vizuale, historia e dobët dhe e përsëritur e bën filmin të ndihet si një lodhje për publikun.
“Avatar: Fire And Ash” përballet me një sfidë të madhe për të dalluar veten në një univers filmik që ka jetuar përmes elementëve natyrorë, por pa e bërë atë në mënyrë novatorike. Në vend të kësaj, filmi merr një drejtim të njohur dhe të parashikueshëm, duke lënë shikuesit me ndjenjën se nuk kanë marrë asgjë të re apo emocionuese.
Mundësia për të shfrytëzuar potencialin e tregimeve të reja dhe elementeve të ndryshëm mbetet e pashfrytëzuar, duke lënë kritikat të theksojnë se saga e Avatar e ndihmon që të përfundojë me një notë zhgënjyese. Në përmbledhje, megjithëse efekti vizual është mbresëlënës, përmbajtja dhe narrativi nuk arrijnë të mbështesin këtë film, duke e bërë atë një përvojë të mundimshme për ata që e ndjekin.
