Leadership politik në Uashington ka përshëndetur një marrëveshje paqësore “historike” mes Republikës Demokratike të Kongos dhe Rwandës, por banorët e Goma, qendra e konfliktit, shprehin dyshime të thella mbi efektivitetin e saj. Marrëveshja, e cila u miratua nga presidentët e dy vendeve pas nënshkrimit nga ministrat e jashtëm, synon të japë një rrugë për përfundimin e viteve të dhunës në lindje të DR Kongos. Megjithatë, banorët e Goma janë të shqetësuar se situata e tyre nuk po ndryshon.
Djemba Utsu, një banor i Goma-s, shprehu shpresën se takimi i liderëve do të sjellë paqen, ndërsa Shishalo Mahemo shprehu skepticizëm, duke thënë se procesi i paqes shpesh ndjek përplasje të reja. Ajo shqetësohet për atë se si informacionet rreth fillimit të luftës pas nënshkrimit të marrëveshjes e lënë popullatën në frikë.
Vërtet, ndonëse marrëveshja u përfundua në Uashington, luftime mes forcave kongoleze dhe rebelëve të AFC-M23 vazhdojnë të përshkallëzohen. Burime lokale raportojnë për përplasje të reja në Kamanyola dhe Katogota, duke rritur tensionet dhe frikën në rajon. Analisti politik Omar Grâce ka vënë në dukje se, ndonëse marrëveshja është simbolikisht e rëndësishme, zbatimi i saj mbetet i paqartë dhe ka rreziqe të mëdha lidhur me shndërrimin e konfliktit të armatosur në eksploatim ekonomik të padrejtë.
Në vijën e frontit, të dy palët akuzojnë njëra-tjetrën për shkelje të armëpushimit. Ushtria kongoleze pretendon se rebelët rikthyen luftime, ndërsa AFC-M23 akuzon forcat qeveritare për bombardime. Kjo këmbim akuzash maskon koston humane: grupe të shoqërisë civile lokale raportojnë për të paktën 20 civilë të vrarë në ditët e fundit, përfshirë gra dhe fëmijë.
Ndërsa diplomatët ndërkombëtarë festojnë progresin në Uashington, populli në Goma kërkon më shumë se sa nënshkrime; ata dëshirojnë që armët të heshtin dhe të përjetojnë paqen në jetën e tyre të përditshme.
