Aktori Rezart Veleshnja, i njohur për rolet e tij në ekran, ka ndarë një rrëfim të thellë dhe emocional për arsyet e largimit të tij nga industria e showbiz-it. Ai ka përjetuar një sukses masiv, por ky sukses erdhi me kosto të lartë. Veleshnja thotë se fama e tij e futi në një realitet të rrezikshëm, ku individë nga bota e drogës përpiqeshin ta shfrytëzonin emrin e tij për të normalizuar sjellje destruktive ndër të rinjtë. Kjo e bëri atë të ndjehet i përdorur dhe e detyroi të largohej nga skena, duke ecur drejt një jete më private.
Në një deklaratë ku flet me sinqeritet dhe ndjenja, ai reflekton për presionin që sjell fama. Veleshnja tregon se ndjehej i frymëzuar nga adhurimi i njerëzve, por nuk kuptonte se jo të gjithë e donin për atë që ishte; disa e shihnin si një mjet për të promovuar jetesën e tyre të dyshimtë. Kjo lodhje e të qenit në qendër të vëmendjes dhe shqetësimi nga kontaktet e papërshtatshme e çuan atë të realizojë se fama kishte një çmim të madh: mbingarkimin emocional dhe izolimin.
Pas disa vitesh jashtë Shqipërisë, Veleshnja vërehet se rinia shqiptare ka mundësi më të kufizuara për t’u larguar nga drogat dhe depresioni krahasuar me vendet e tjera, si Holanda. Ai shtron pyetje rreth mundësive që i ofrohen të rinjve dhe mbi përgjegjësinë e shoqërisë për ti mbështetur ata për të ndjekur ëndrrat e tyre pa u larguar nga realiteti.
Akti i tij i reflektimit shkon përtej vetvetes; ai gjithashtu përçon një mesazh të rëndësishëm për artistët e rinj që janë në fillimet e karrierës së tyre. Veleshnja paralajmëron se, sa më shumë të rriteshin, aq më shumë njerëz do të përpiqeshin t’i shfrytëzojnë. Ai inkurajon që të besojnë në vetvete dhe t’i qëndrojnë besnik rrugës së tyre, për të mos rënë pre e pritshmërive të gabuara të shoqërisë.
Duke përfunduar, ai e zbulon rëndësinë e familjes, si mbështetje unike në një botë ku fama do të zihet, por dashuria e vërtetë mbetet.
