Një samit i rëndësishëm në Tashkent, ku morën pjesë liderët e Azisë Qendrore, shënoi një kthesë të re në bashkëpunimin rajonal, duke u vendosur të kalojnë nga një forum konsultativ në një komunitet strategjik të formalizuar. Presidenti i Uzbekistanit, Shavkat Mirziyoyev, theksoi nevojën për të transformuar format e takimeve, duke propozuar krijimin e rregullave formale, një sekretariat rotativ dhe përmirësimin e koordinatave kombëtare në përfaqësues special presidencialë.
Pranimi i Azerbajxhanit si anëtar i plotë shënon një përhapje të rëndësishme gjeografike të këtij blloku, duke lidhur më ngushtë Azinë Qendrore me Kaukazit Jugor. Këshilltari i politikës së jashtme i presidentit mirziyoyev, Abdulaziz Komilov, tha se këtij zhvillimi i hapet një “regjion i ri gjeopolitik dhe gjeoekonomik” që mund të promovojë stabilitetin në të dyja zonat.
Integrimi i vendeve të Azisë Qendrore reflekton lidhjet në rritje ekonomike, me tregtinë midis tyre që po zgjerohet me shpejtësi. Tregtia e Uzbekistanit me fqinjët u rrit nga 2.8 miliard euro në 2017 në 6 miliard euro deri në vitin 2024. Diskutimet e samitit u përqendruan në bashkëpunimin industrial, ku Kazakistani dhe Uzbekistan nënshkruan një program bashkëpunimi për 8 miliard dollarë që përfshin sipërmarrje të përbashkëta.
Zhvillimi industrial i rajonit mesatarisht arrin 6% në vit, dyfish më shumë se norma globale. Liderët miratuan gjithashtu një koncepcion për sigurinë dhe stabilitetin rajonal, si dhe një katalog të riskut të sigurisë për periudhën 2026-2028, duke mbështetur gjithashtu kandidaturën e Kırgızistanit për anëtarësimin jo të përhershëm në Këshillin e Sigurimit të OKB-së në vitet 2027-2028.
Mirziyoyev e përshkroi transformimin e rajonit përmes hapjes së kufijve, zgjidhjes së mosmarrëveshjeve territoriale dhe zgjerimit të lidhjeve të transportit, duke kërkuar vazhdimin e përpjekjeve për të ndërtuar atë që e quajti “Azia Qendrore e Re”. Këto ndyshime institucionale synojnë t’u japin vendeve të Azisë Qendrore një zë të unifikuar në arenën ndërkombëtare, duke u përgjigjur ndaj sfidave të përbashkëta si burimet ujore, ndryshimet klimatike dhe çështjet ekologjike.







