Trajneri i Tottenhamit, Frank, u pyet për ndëshkimin me karton të kuq të Johnson, duke pranuar se mund të kuptohet arsyeja për një gjykim të tillë, por duke menduar se sfida e vonshme nuk meritonte një dëbim. Ai shprehu mendimin se ndëshkimi ishte i ashpër, duke e justifikuar këtë me faktin se gjithçka që arbitri sheh fillimisht është imazhi i ngadaltë, ku këmbët e lojtarit përplasen me këmbën e kundërshtarit.
Frank sqaroi se ishte e vështirë të jepje një mendim të qartë lidhur me ecurinë e ngjarjeve, por se në atë moment të sajtit, puna e gjyqtarit bëhet e komplikuar kur sheh situatat në ngadalësim. Sipas tij, veprimi i Johnsonit nuk kishte asnjë qëllim të keq, pasi ai po bënte një tackle të zakonshëm dhe se në atë moment nuk kishte ndonjë këmbë përpara tij. Kur ai po bjerë me rrëshqitje, fillimisht nuk kishte asnjë rrezik, por kur lojtari kundërshtar u lëviz, situata duket më e keqe se sa ishte në të vërtetë.
Trajneri vuri në dukje se e gjithë situata ishte paksa fatkeqe dhe se ndëshkimi i tij i kishte prishur një moment që kishte potencialin të ishte vetëm një përplasje e zakonshme. Ai shpjegoi se ndonjëherë vendimet e arbitrit mund të ndikohen nga tensioni i lojës dhe nga situatat që ndodhin në fushë. Frank përfundoi duke thënë se ishte e rëndësishme të merreshin parasysh kontekstet kur gjykoheshin situatat e tilla, sepse ndonjëherë ato mund të ishin të pavullnetshme dhe pa qëllim të keq.
Ky reagim ishte si një mbrojtje për lojtarin dhe për të shpërndarë një atmosfërë më pozitive në skuadër pas një dënimi që mund të kishte pasoja për përformancën e tyre në ndeshje.
