Më 11 korrik 1995, forcat serbe të Bosnjës, nën udhëheqjen e gjeneralit Ratko Mladiç, pushtuan Srebrenicën një zonë e shpallur “vend i sigurt” nga Kombet e Bashkuara. Brenda pak ditësh, mbi 8,000 burra dhe djem myslimanë boshnjakë u ekzekutuan dhe u varrosën në varre masive, ndërsa gratë dhe fëmijët u dëbuan me forcë nga qyteti.
Masakra u parapri nga një urdhër i dhënë më 9 korrik nga lideri serb Radovan Karadziç për marrjen e kontrollit të qytetit. Forcat serbe rrethuan enklavën, sulmuan trupat paqeruajtëse holandeze të OKB-së dhe morën peng rreth 30 prej tyre. Ndërhyrja e kufizuar e NATO-s nuk arriti të ndalonte avancimin e serbëve, të cilët hynë në qytet dhe nisën menjëherë vrasjet në masë.
Rreth 15,000 civilë myslimanë u përpoqën të shpëtonin përmes pyjeve gjatë natës, por shumë prej tyre u vranë nga snajperët ose ranë në pritë gjatë rrugës.
Edhe tre dekada më vonë, ende po zbulohen varre të reja masive dhe viktima që nuk janë identifikuar. Më 11 korrik të çdo viti, në memorialin e Potoçarit bëhet rivarrimi i mbetjeve mortore të viktimave të identifikuara rishtas, një kujtesë e përhershme e gjenocidit më të rëndë në Evropë pas Luftës së Dytë Botërore.
