Më 5 gusht 2024, avioni ushtarak që transportonte Sheikh Hasinën mbërriti në bazën ajrore Hindon në Ghaziabad, Indi, teksa ish-kryeministrja e Bangladeshit u largua nga vendi mes protestave masive dhe dhunës politike. Ky largim i detyruar shënon një rikthim simbolik në vendin që e kishte strehuar dikur në momentet më të errëta të jetës së saj.
Afro pesë dekada më parë, në vitin 1975, pas vrasjes së babait të saj Sheikh Mujibur Rahman dhe pjesës së madhe të familjes gjatë një grushti shteti ushtarak, Hasina dhe motra e saj mbërritën në Indi për të kërkuar strehim. Të kapluara nga tragjedia dhe pa shtëpi, ato gjetën mbështetje te India – aleati kyç i Bangladeshit gjatë Luftës për Pavarësi në vitin 1971.
Kryeministrja e atëhershme indiane, Indira Gandhi, u ofroi motrave azil politik. Hasina jetoi për gati gjashtë vjet në Delhi, së bashku me fëmijët, bashkëshortin dhe motrën, duke përdorur identitete të rreme për siguri. Gjatë kësaj periudhe, ajo krijoi lidhje të rëndësishme politike me udhëheqës indianë, para se të rikthehej në vendin e saj dhe të futej në politikë.
Miqësia e saj me ish-presidentin indian Pranab Mukherjee kujtohet ende nga politikanë e diplomatë, të cilët tregojnë se Hasina i shprehte vazhdimisht mirënjohje për mikpritjen dhe mbështetjen që i ishte dhënë në një kohë vendimtare.
Arritja e saj e fundit në Indi pas trazirave në Bangladesh shihet si një kapitull i ri, por njëherazi i njohur, në historinë e gjatë të marrëdhënieve të saj me këtë vend. Edhe një herë, India shfaqet si pikë mbështetjeje për Sheikh Hasinën në një moment tjetër të vështirë të jetës dhe karrierës së saj politike.
