“Franca, je ti” ka qenë fraza e njohur e presidentit francez Charles de Gaulle drejtuar futbollistit Rachid Mekhloufi në vitin 1968. Mekhloufi, që kishte udhëhequr ekipin e tij Saint-Etienne drejt dyfitimit, pati mundësinë të takonte De Gaullin, figura më e fuqishme në vend. Kjo frazë përfaqësonte një moment të rëndësishëm për Mekhloufin, duke qenë se ai ishte një shembull i identitetit të dyfishtë si algjerian dhe francez.
10 vjet më parë, situata ishte krejt ndryshe për Mekhloufin. Në një periudhë të tensionuar për Francën, e cila po përjetonte luftën për pavarësinë e Algjerisë, identiteti i tij ngjante më shumë me një konflikt. Ai kishte lindur në Algjeri, por i kishte dhënë jetën futbollit francez. Duke u bërë një nga yjet më të mëdhenj të futbollit në Francë, ai ndihmoi që futbolli të shërbente si një lloj lidhjeje mes dy kulturave.
Në vitet ’50 dhe ’60, futbolli në Francë ishte i ndikuar nga politika dhe etniciteti. Mekhloufi kishte ndjerë presion të madh, por gjithashtu kishte pasur sukses të madhe, që e kishte ndihmuar ta vendoste veten në historinë e futbollit francez. Takimi me De Gaullin ishte një njohje dhe nder të madh, duke shprehur se identiteti i tij ishte pranuar në një mënyrë që në të kaluarën ishte e pamundur.
Frazat e De Gaullit ishin një reflektim i transformimeve të mëdha që po ndodhnin në shoqërinë franceze. Mekhloufi, përmes suksesit të tij në futboll, ndihmoi që të krijohej një ndjenjë e re për atë se çfarë do të thoshte të ishe francez dhe algjerian në të njëjtën kohë. Ky moment jo vetëm që i dha atij sukses personal, por gjithashtu pati një ndikim të rëndësishëm në marrëdhëniet ndërkulturore brenda Francës.
Në këtë mënyrë, historia e Rachid Mekhloufit përfaqëson një pjesë të rëndësishme të identitetit francez të hershëm, duke theksuar se identiteti mund të jetë kompleks dhe i ndryshëm, por çdo individ sjell diçka të veçantë në shoqërinë ku jeton.
