Kur krijohet një ndryshim i madh temperature mes tokës dhe shtresave të sipërme të atmosferës, sidomos kur toka nxehet tepër, ndodhin lëvizje të fuqishme vertikale të ajrit.
Nëse ajri pranë tokës përmban sasi të mjaftueshme lagështie, formohen re që zmadhohen dhe përhapen gjithnjë e më shumë. Ky proces është rezultat natyral i zgjerimit dhe ngritjes së ajrit të ngrohtë.
Në meteorologji, kjo gjendje quhet “paqëndrueshmëri atmosferike”, dhe zakonisht shoqërohet me shfaqjen e rebulave të mëdha gri e të bardha, të njohura si kumulonimbuse.
Këto re përmbajnë ngarkesa elektrike dhe, kur shtresat me ngarkesa të ndryshme përplasen me njëra-tjetrën, ndodhin shkarkime të forta elektrike që ne i shohim si vetëtima, ndërsa zhurma që pason është bubullima.
Edhe pse bubullima dhe vetëtima mund të shfaqen gjatë gjithë vitit, ato janë më të zakonshme gjatë stinëve të kalimit, pra në pranverë dhe vjeshtë.
Kjo ndodh sepse në këto periudha, ndërsa toka fillon të ngrohet shpejt, shtresat e larta të atmosferës mbeten ende të ftohta, duke krijuar dallime të mëdha temperaturash që nxisin paqëndrueshmërinë atmosferike.
Sidomos në ditët e pranverës me rritje të menjëhershme të temperaturës, kushtet bëhen ideale për formimin e reve stuhie dhe për shfaqjen më të shpeshtë të bubullimave.
