Kur u rindërtua sheshi “Skënderbej” në Tiranë (2017), një nga idetë kryesore të projektit ishte që sheshi të bëhej një lloj “mozaiku gjeografik” i Shqipërisë.
Sipas të dhënave zyrtare dhe raportimeve mediatike:
- Pllakat e gurit që mbulojnë sheshin vijnë nga të gjitha trevat shqiptare, përfshirë edhe Kosovën dhe viset e tjera shqiptare në rajon.
- Janë përdorur gurë dekorativë nga qytete dhe zona të ndryshme, si Kukësi, Tropoja, Berati, Korça, Gjirokastra, Shkodra, Elbasani, Kosova, Presheva e Tetova, etj.
- Qëllimi ka qenë që materiali i sheshit të përfaqësonte simbolikisht bashkimin kulturor dhe natyror të hapësirës shqiptare.
I gjithë sheshi është i shtruar me gurë që janë sjellë nga zona të ndryshme të vendit dhe trojeve shqiptare, duke e bërë një hapësirë me domethënie simbolike, përveç funksionit urban.