Rogers ka qenë një opsion i fortë për angazhimin e Anglisë që nga emërimi i Tuchel-së në fillim të vitit, duke nisur në gjashtë nga ndeshjet e para të trajnerit gjerman. Ai përfitoi nga mungesa e Bellingham për shkak të lëndimeve nga gushti deri në tetor, duke luajtur prapa Harry Kane në fitoren 5-0 ndaj Serbisë dhe Letonisë në kualifikimet për Kupën e Botës, si dhe në një fitore miqësore 3-0 ndaj Uellsit. Në ndeshjen ndaj Uellsit, Rogers shënoi golin e tij të parë për Anglinë me një goditje të saktë nga një kënd i ngushtë. Ai tregoi aftësi të shkëlqyera lojtarie, veçanërisht në ndeshjen ndaj Serbisë, ku bëri pesë passa kyçe, përfshirë një asist për Noni Madueke, dhe e kaloi çdo lojtar tjetër në driblime.
Gjatë mungesës së Bellingham, Rogers fitoi besimin e Tuchel-it. Prandaj, kur Bellingham u rikthye në skuadër gjatë pushimeve ndërkombëtare të nëntorit, ai nuk u rikthye menjëherë në formacionin fillestar. Rogers vazhdoi të ishte zgjedhja kryesore si numri 10 për Anglinë në fitoren 2-0 ndaj Serbisë, ndërsa Bellingham u kufizua në vetëm 25 minuta lojë në Wembley.
Tuchel shpjegoi strategjinë e tij, duke thënë se është më e rëndësishme të vendosen lojtarët në pozitat e tyre më të mira, për të krijuar një konkurrencë të shëndetshme. Ai theksoi se Rogers dhe Bellingham, megjithëse miq, janë në një garë për të qenë numri 10 kryesor. “A mund të luajnë së bashku? Po, por në një strukturë të ndryshme dhe tani nuk është koha për të ndryshuar strukturën tonë,” tha Tuchel para ndeshjes.
Në përfundim, Rogers ka ndihmuar që skuadra e Anglisë të mbajë një formë të fortë, duke treguar aftësi të larta lojtarie dhe duke imponuar rëndësinë e tij në pozitat ofensive. Të dy lojtarët e talentuar duket se do të vazhdojnë të ndajnë skenën, ndërsa angazhimi i tyre do të jetë i rëndësishëm për suksesin e ardhshëm të Anglisë.
