Lahuta, një instrument muzikor i rëndësishëm për identitetin kulturor shqiptar, ka arritur të përfshihet në listën e UNESCO-s si pasuri e trashëgimisë kulturore jomateriale për mbrojtje urgjente. Ky lajm u konfirmua nga ministri i Turizmit, Kulturës dhe Sportit, Blendi Gonxhja, dhe kryeministri Edi Rama, të cilët e theksuan rëndësinë e këtij instrumenti në shpërndarjen e vlerave kulturore si trimëria, besa, dhe mikpritja.
Tradita e lahutës është ruajtur për shekuj me radhë në regionet veriore të Shqipërisë, duke e bërë atë një simbol të kulturës shqiptare, sidomos në zona si Malësia e Madhe dhe Dukagjini. Procesi i përfshirjes së lahutës në listën e UNESCO-s ka filluar që në mars 2024, me mbështetje nga studiues të njohur dhe institucione lokale si Ministria e Kulturës dhe Fondacioni Shqiptaro-Amerikan për Zhvillim (AADF).
Ministri Gonxhja theksoi se Shqipëria është e angazhuar për ruajtjen dhe promovimin e kësaj pasurie kulturore, duke nënvizuar rëndësinë e bashkëpunimit të ardhshëm me Kosovën në këtë kontekste. Kjo përfshirje në UNESCO vjen si një pasqyrë e përpjekjeve më të gjera për të mbrojtur dhe promovuar traditat kulturore, duke e bërë lahutën një pikë referimi për identitetin shqiptar.
Kjo arritje konsiderohet një hap i rëndësishëm për kulturën shqiptare, duke nënvizuar jo vetëm vlerat artistike dhe muzikore të lahutës, por edhe ndikimin e saj në identitetin kolektiv të shqiptarëve. Ata që e praktikojnë këtë art janë shpesh bartës të traditave gojore, duke transmetuar historinë dhe kulturën përmes muzikës së lahutës.
Në përfundim, përfshirja e lahutës në listën e UNESCO-s si pasuri e trashëgimisë kulturore jomateriale nënvizon rëndësinë e ruajtjes së kësaj tradite dhe kontribuon në njohjen ndërkombëtare të pasurive kulturore shqiptare. Ky është një hap i domosdoshëm për të siguruar që traditat e tilla vazhdojnë të jetojnë dhe të ndikojnë në brezat e ardhshëm.










