Një javë para se të vdiste, Papa Françesku ishte larguar nga Vatikani dhe kishte vizituar një kishë në Romë për t’u lutur.
Ishte Santa Maria Maggiore, e njëjta kishë në të cilën ai kishte vendosur vite më parë të varrosej.
Françesku bëri dhjetëra vizita në Santa Maria gjatë 12 viteve të papatit të tij.
Ai iu lut asaj herët në mëngjesin e 14 marsit 2013, një ditë pasi u bë Papë.
Ai kishte shkuar atje për t’u lutur për përfundimin e pandemisë së koronavirusit në vitin 2020, ndërkohë që izolimi ishte në fuqi, por edhe pas operacioneve abdominale që kishte në 2021 dhe 2023.
Ai zgjodhi të njëjtën kishë për t’u lutur përpara çdo udhëtimi të tij jashtë vendit.
Tempulli ndodhet 4 kilometra larg Vatikanit, raporton Reuters, dhe është një nga katër bazilikat papale në Romë.
Tavani me fletë ari i kishës thuhet se është bërë me ar të sjellë nga Bota e Re nga Christopher Columbus.
Brenda kishës është një ikonë e Virgjëreshës Mari, “Salus Populi Romani” (“Për shëndetin e popullit romak”).
Një vazo me trëndafila të artë, e dhuruar nga Françesku në vitin 2023, qëndron mes shandanëve poshtë figurës.
Në të njëjtën kishë ndodhet një statujë e Marisë, si Mbretëresha e Paqes, e porositur nga Papa Benedikti XV në 1918 për t’i kërkuar Zotit t’i japë fund Luftës së Parë Botërore.
Historia e tempullit shkon prapa në shekullin e 5-të, një monument i gjallë nga kohët e hershme të krishterimit. Ajo u themelua në vitin 432, një vit pas Koncilit të Efesit që e shpalli Marinë Nënën e Zotit. Është e vetmja bazilikë në Romë që ruan strukturën e hershme të krishterë (zakonisht një ndërtesë drejtkëndëshe), megjithëse janë bërë shumë shtesa të mëvonshme.
Një mozaik i shekullit XIII në ballkonin e kishës përshkruan legjendën e borës që ra në gusht, në vendin ku më vonë u ndërtua bazilika. Romakët e kujtojnë këtë ngjarje çdo 5 gusht në festën e “La Madonna della Neve” – Virgjëresha e Dëborës. Sipas legjendës, një çift i pasur që nuk kishte fëmijë dëshironte t’i dhuronte pasurinë Virgjëreshës. Në një vegim, ajo u tha të ndërtonin një kishë në vendin ku do të binte borë, dhe natën e 5 gushtit të vitit 352, borë ra në mënyrë të çuditshme në Colle Esquilino, aty ku ndodhet sot kisha.
Lidhja shpirtërore e Papës me kishën
Në testamentin e tij, të publikuar dje, ditën e vdekjes, Françesku kërkoi të varrosej në një varr të thjeshtë, në tokë dhe jo në një kripte. Ai kërkoi që në gur varri të shënohej vetëm fjala “Franciscus”, emri i tij.
Vendimi i Françeskut për t’u varrosur larg Vatikanit thyen një traditë që ka zgjatur për më shumë se një shekull. Papa i fundit që u varros jashtë Vatikanit ishte Leo XIII në 1903.
Shtatë papë dhe disa personalitete janë varrosur në bazilikë, duke përfshirë kardinalin Bernard Law, ish-kryepeshkop i Bostonit, i njohur për rolin e tij në fshehjen e abuzimit seksual të fëmijëve nga priftërinjtë. Papa i fundit që u varros atje ishte Klementi IX në vitin 1669.
Në të njëjtën kishë është varrosur edhe skulptori dhe arkitekti i madh Gian Lorenzo Bernini, i cili ndër të tjera ka projektuar sheshin e Shën Pjetrit në Vatikan.
