Rënia e Juric ishte ndoshta e pashmangshme, duke marrë parasysh detyrën e vështirë për të zëvendësuar Gasperinin. Mandati i tij prej nëntë vjetësh është një nga më transformuesit në futbollin italian modern, duke revolucionarizuar identitetin e klubit dhe perceptimin për ekipet e vogla në Serie A. Kur ai erdhi, Atalanta ishte një skuadër e zakonshme në mes të tabelës që luftonte për mbijetesë; por, kur ai u largua, kjo skuadër ishte bërë një konkurrente ndalesë në Evropë, duke fituar edhe Liga Evropiane në sezonin 2023-24.
Filozofia taktike e Gasperinit, e ndërtuar mbi një formacion të guximshëm 3-4-2-1, si dhe një mbrojtje me burime të pandërprera, e ktheu La Dean në një fuqi emocionuese dhe me shumë gola. Ekipi i tij fitoi tre përfundime të radhës në vendin e tretë midis 2018 dhe 2021, duke thyer gjithashtu rekorde, përfshirë një fushatë spektakolare me 98 gola në Serie A në sezonin 2019/20, më e larta nga ndonjë klub italian në më shumë se gjashtë dekada.
Pika kulmore e erës së Gasperinit erdhi në vitin 2024, kur Atalanta mposhti Bayer Leverkusen me rezultatin 3-0 për të fituar UEFA Europa League, trofeun e saj të parë të rëndësishëm evropian. Në momentin që ai u largua për në Romë në qershor të vitit 2025, kishte siguruar pesë kualifikime për Ligën e Kampionëve, dy çmime si Trajneri i Vitit në Serie A, si dhe një trashëgimi të përhershme.
Përpjekja e Juric për të riprodhuar këtë trashëgimi dështoi që në fillim, pasi ekipi dukej taktikisht i çorientuar dhe emocionalisht i shflatë në krahasim me skuadrat energjike të viteve të Gasperinit. Kjo përplasje midis stilit të tij dhe pritshmërive të mëdha që la pas trajneri i mëparshëm, tregon se sa e vështirë është të menaxhosh një klub me aspirata të tilla pas një periudhe kaq të suksesshme.
