Në një intervistë për The Telegraph, Willhoft-King ndau përvojat e tij nga stërvitjet me ekipin e parë të Manchester City nën drejtimin e Guardiola-s. Ai e përshkroi Tottenham si një ekip të mirë, por theksoi se Man City është në një nivel tjetër falë lojtarëve si De Bruyne dhe Haaland, të cilët ai i konsideron si më të mirët në botë. Megjithatë, ai e thekson se edhe ata janë njerëz normalë, të cilët kanë humor dhe ndihmojnë njëri-tjetrin për të përmirësuar.
Përvoja, megjithatë, u bë sfiduese nga ana mentale. Ai shpjegoi se stërvitjet me ekipin e parë nuk ishin më diçka për të cilën tregohej entuziazëm. “Ishte si të ishim duke ndjekur topin si qen për gjysmë ore ose 60 minuta,” tha ai, duke shtuar se ndjenja e mosdashjes për të vazhduar me këtë situatë e kishte zëvendësuarndjenjën e emocionit që ndjehej fillimisht.
Willhoft-King po ashtu shpërtheu ndjenjat e tij për mjedisin dhe rutinën e përditshme si një profesionist i ri. Ai theksoi se shpesh ndjente mërzi dhe se pas stërvitjes, nuk kishte shumë çfarë të bënte. Përshtati këtë situatë me jetën e tij aktuale, ku ndjen se po e shfrytëzon më mirë kohën e tij.
Sa i përket perspektivës së tij për karrierën jashtë futbollit, ai tha se shpesh ishte ndier i pavlerësuar në futboll, duke dëshiruar më shumë sfida intelektuale. “Po, e dashuroja futbollin, por gjithmonë ndihesha se mund të bëja më shumë,” shprehu ai, duke shpjeguar se një karrierë në ligat më të ulëta do të sillte fitime të mira, por nuk do të garantonte kënaqësi afatgjatë.
Ai beson se universiteti do t’i ofronte mundësi për një jetë më të gjatë dhe më të pasur përtej futbollit, prandaj vendosi për studimet në Oxford, të cilat e emocionuan. Kështu, ai po e shikon këtë vendim jo vetëm si një hap për karrierën e tij, por gjithashtu si një investim të sigurt për të ardhmen.











