Pas pandemisë së COVID-19 dhe luftës në Ukrainë, agjenda klimatike ka kaluar në plan të dytë, duke prekur ekonominë dhe duke ndryshuar prioritete. Gjelbërantët evropianë mbërritën në Lisbonë me një mesazh të qartë, shpallur në një ngjarje ku morën pjesë disa personalitete të njohura: ata e shpallën Partinë Popullore Evropiane, të udhëhequr nga Ursula von der Leyen dhe Manfred Weber, si armikun numër një.
Ballafaquar me dilemën e vazhdueshmërisë së aleancës me grupin e qendrës së djathtë, edhe pse kjo do të thotë të bësh kompromis kur aliancat krijohen me grupe të ekstremit të djathtë, Gjelbërantët zgjodhën opsionin e parë.
Në fillim të ditës së dytë të Kongresit të 40-të të Gjelbërve Evropian në Lisbonë, bashkëkryetarët e Gjelbërve akuzuan EPP-në për kalimin e një linje të kuqe çdo herë që ai aleatizohet me të djathtën ekstremiste për të miratuar legjislacion anti-imigracion, duke minuar të drejtat sociale dhe parimet demokratike. Cështjet e politikave të strehimit, të drejtave të punëtorëve dhe konflikti në Lindjen e Mesme ishin gjithashtu në qendër të debatit.
Gjelbërantët shprehën shqetësimin se aleancat me të djathtën po e dëmtojnë imazhin dhe objektivat e tyre, duke rrezikuar që të tradhtojnë idealet që përfaqësojnë. Ata theksuan nevojën që Evropa të rrisë fokusin në çështjet e klimës dhe të drejtave sociale, si dhe të ketë një qasje më të plotë dhe gjithëpërfshirëse ndaj çështjeve të migracionit.
Në përfundim, Kongresi i Gjelbërve në Lisbonë shërbeu si një platformë për të rinovuar angazhimet e tyre ndaj një politike më të qëndrueshme dhe për të kritikuar aleancat me të drejtat ekstremiste që përbëjnë kërcënim për demokracinë dhe të drejtat sociale në Evropë. Gjelbërantët u angazhuan të vazhdojnë përpjekjet për të parandaluar përhapjen e ideologjive që kërcënojnë vlerat thelbësore evropiane.










