Nga Lira Gjika
Heshtja për mrekullinë e ngjizjes.
Është shumë e çuditshme se si fantazia prodhon sharje dhe etiketime pa fund për aktin e ngjizjes dhe kur vjen puna tu tregojmë fëmijëve se si vijmë në jetë heshtim, madje i themi fëmijës “turp nuk pyetet për këto gjëra. Me dashje padashje, e lemë fëmijën në duart e “rrugës”. Pyetjes së fëmijës “se si kam ardhur në jetë” të rriturit në përgjithësi nuk dinë se si të përgjigjen.
Ende në shkolla nuk tregohet bukur akti seksual si akti i rigjenerimit dhe ngjizjes së jetës. Filitet me nënkuptime sikur të jetë turpi më i madh edhe pse kemi ardhur të gjithë pa përjashtim nga akti seksual. Edhe ata që kanë ardhur me fekondim artificial, pavarësisht si ka ndodhur fekondimi, atë simbolizon dhe përcakton, aktin seksual. Prindër, mësues tregojani bukur të vërtetën e jetës.
Sesi nëpërmjet tjetrit dhe aktit seksual ne çlirojmë energjinë e jetës dhe realizohet ngjizja e saj, japim dhe marrim apo dhurojmë dhe na dhurohet vetja që të arrijmë te ky mister. misteri se si bashkohen dy mikroorganizmat fillestarë dhe shkrihen në një jetë të re. Heshtja se si vijmë në jetë është një gjë sa qesharake aq banalizuese.
Në rrugë dëgjon gjithfarë banalitetesh për zonën seksuale dhe aktin e ngjizjes sa gati po ia shuajnë atë cfar përfaqësojnë.
