Ceremonia e shtetërore për nderim të ish-kryeministrit Fatos Nano u organizua në Pallatin e Kongreseve, ku u mbajt një minutë heshtje për të shprehur respektin për figurën e tij politike dhe njerëzore. Më pas, bashkëshortja e tij, Xhoana Nano, mbajti një fjalim të emocionuar, duke e përshkruar këtë ditë si “ditën më të errët e më të trishtuar të jetës”.
Xhoana, me një zë që i dridhej, theksoi se ajo po ndahej me njeriun që kishte kaluar një çerek shekulli së bashku. Ajo dëshmoi për ëndrrat, shpresat dhe zhgënjimet e tyre të përbashkëta, duke shfaqur thellësinë e lidhjes së tyre. Ajo shprehu se tani e kupton më mirë arsyen përse ishte dashuruar me Fatosin, duke e lidhur këtë ndjenjë me idealet dhe vizionin e tij për Shqipërinë, një vend ku shpresonte për përparim dhe largim nga barbaria.
Xhoana theksoi se Nano ishte shumë më tepër se një figurë publike. Ai ishte një njeri autentik, i cili vepronte me sinqeritet dhe besonte thellë në vlerat evropiane. Ish-kryeministri, sipas saj, ishte një njeri i ndershëm dhe shumë i lidhur me vendin e tij. Në fjalimin e saj, ajo u përpoq të përcjellë se jeta e tij dhe angazhimi për Shqipërinë ishin më të rëndësishme se sa pozita e tij politike.
Ceremonia u mbush me emocione, dhe fjalimi i Xhoanës reflektonte dashurinë, humbjen dhe nderimin e thellë që ajo kishte për bashkëshortin e saj. Në fund të ceremonisë, kujtimi i Fatos Nanos u nderua, duke e lënë atë të gjallë në zemrat e të gjithë atyre që e njohën dhe e vlerësuan veprën e tij.
Ky moment përfaqësonte jo vetëm një lamtumirë për një lider të njohur, por gjithashtu një nderim për një njeri që ka lënë një gjurmë të thellë në historinë moderne të Shqipërisë.









