Kërkesa për drejtësi për krimet e luftës është një temë dominuesë në Zhegër të Gjilanit, ku kujtimet e dhimbshme të ngjarjeve të viteve 1998-1999 vazhdojnë të jenë të freskëta në mendjet e banorëve.
Pas 25 vjetësh, Tahir Tahiri përjeton ende agoninë e humbjes së vëllait të tij, i cili u ekzekutua përpara derës së shtëpisë. Ai përshkruan qartë momentet e tmerrshme kur forcat paramilitare serbe, nën komandën e Dragan Naskoviqit, torturuan dhe ekzekutuan civilët shqiptarë.
Prokuroria Speciale e Kosovës ka ngritur aktakuzë ndaj Naskoviqit për krime lufte, duke e akuzuar për mosveprim ndaj vrasjeve dhe torturave gjatë luftës, ku 29 civilë shqiptarë humbën jetën.
Historia e Tahirit është vetëm një nga shumë të tilla. Një tjetër banor, Muhadin Haziri, gjithashtu ka përjetuar tragjedinë personale, pasi humbi prindërit e tij gjatë kësaj periudhe të errët.
Ai thekson se dhimbja e humbjes nuk ka zbritur që nga ajo kohë, duke e përjetuar çdo kujtim si një traumë të re.
Ndonëse forcat serbe kishin dispozita për të kryer krime ndaj civilëve shqiptarë, banorët e Zhegrës ngrejnë zërin për këtë padrejtësi. Qanil Tanili tregon se ishte parashikuar që civilët të vriteshin në ditën e Bajramit, por plani dështoi për shkak të një ndërhyrjeje të papritur që ndryshoi rrjedhën e ngjarjeve.
Ai, së bashku me të tjerë, shprehin pakënaqësinë për paaftësinë e autoriteteve për të mbrojtur civilët.
Tashmë, me arrestimin e Naskoviqit në shtatorin e këtij viti, banorët e Zhegrës shpresojnë që drejtësia do të vihet në vend.
Një aktakuzë e tillë është pritur me mirësi nga ata që kanë vuajtur, por pavarësisht kërkesave për drejtësi, plagët emocionuese të atyre që përjetuan dhunën janë ende të hapura.
Dokumentimi i këtyre historive është i rëndësishëm për të mbajtur gjallë kujtesën dhe për të siguruar që krimet e luftës të mos harrohen.
