Robert Aliaj, i ftuar në podkastin me Grida Dumën, ndau së brendësh momentet e fëmijërisë, karrierës dhe jetës personale. Në një rrëfim të sinqertë, ai përmendi se në shkollën e fillore ka pasur vështirësi me mësimin dhe shpesh refuzonte të lexonte materiale. Ai kujton se kishte një mësuese të mençur, por të ashpër, e cila ia shprehte atij vlerësimin dhe kritikat për mënyrën se si e trajtonte shkollimin. “Nuk kisha nevojë për libra, sepse mjaftonte ta dëgjoja mësuesen”, tha Aliaj, duke e përshkruar veten si një nxënës që përballonte kontinuar ‘dajak’, si në familje ashtu edhe në shkollë.
Ai theksoi se, pavarësisht vështirësive, kishte një qëndrim kritik ndaj metodave të mësimit. “Pse duhet të lexoj unë, s’jam mësues?!”, ishte një nga fjalët që ai ndante me shokët e klasës. Këto debate me mësuesin formuan një pjesë të rëndësishme të karakterit të tij të ri, duke e bërë atë të mendojë ndryshe rreth edukimit dhe shpesh duke kaluar në konflikt me autoritetin.
Kur u pyet për karrierën e tij si artist, Aliaj shpjegoi se kjo periudhë formuese e kishte ndihmuar të zhvillonte personalitetin e tij unik, si dhe kreativitetin e tij. Ai ndjeu që eksperiencat e tij në shkollë, përveç vështirësive, kishin ndikuar edhe në mënyrën se si e shihte artin dhe jetën. Megjithëse kishte disa pengesa dhe sfida, Aliaj pranoi se çdo përvojë e kësaj natyre kishte qenë një hap përpara drejt suksesit dhe identitetit të tij si artist.
Për Aliaj, fëmijëria ishte një periudhë e mbushur me mësime të rëndësishme rreth jetës, karakterit dhe përcaktimit të synimeve. Ai e mbylli intervistën duke theksuar rëndësinë e vetëdishmërisë dhe besimit në vetvete në përballjet me jetën. Këto reflektime, sipas tij, janë kyçe për arritjen e suksesit dhe realizimin e ëndrrave të tij.
