Në një diskutim mbi performancën e Mohamed Salah, Jamie Carragher ka theksuar se sugjerimi i Gary Neville për të futur Salah në ndeshjen dramatike ndaj Leeds ishte një reflektim mbi egoizmin e lojtarëve të mëdhenj. Carragher shpjegoi se Karim Salah, ndonëse kishte pasur një fillim të dobët sezoni në Evropë, ishte lënë jashtë pa pushim, dhe kjo nuk ndodhte për herë të parë këtë sezon. Ai theksoi se trajnerët nuk duhet të kritikojnë lojtarët e tyre në publik, duke e ilustruar këtë me një shembull të mundshëm nëse trajneri Slot do ta kishte kritikuar Salah pas ndeshjes me Leeds, duke thënë se ai ka luajtur keq për gjithë sezonin.
Carragher argumenton se do të kishte pasur një reagim të fortë nga mediat dhe opinioni publik nëse një trajner tjetër do të kishte bërë një kritike të tillë për Salah, pasi ai është një lojtar me një reputacion të lartë dhe vizibilitet të madh mediatik. Ai thekson se, ndonëse është e kuptueshme që disa njerëz mbrojnë këto komente, është e rëndësishme të jemi të vetëdijshëm për ndikimin që kanë fjalët në psikologjinë e lojtarëve dhe ekipit si tërësi.
Carragher gjithashtu ka kritikuar disa që mendojnë se mund të flasin lirshëm për lojtarët e tjerë, duke sugjeruar se nëse ky diskutim do të ishte bërë për një lojtar tjetër, opinioni do të ishte shumë më i fortë. Ai e përmbyll bisedën duke thënë se Salah, kur ai vendos të flasë me mediat, ka menduar mirë për fjalët e tij dhe mesajhi që dëshiron të përcjellë.
Kjo bisedë është një reflektim mbi marrëdhënien e ndërlikuar mes lojtarëve, trajnerëve dhe mediave, si dhe mbi rëndësinë e njohjes së pasojave që kanë fjalët e publikuara për individët dhe ekipin në tërësi. Carragher përmend se duhet të jemi të kujdesshëm në mënyrën se si e shprehim mendimin tonë për lojtarët, sidomos në një moment të tensionuar si ndarja e fjalëve pas një ndeshjeje të rëndësishme.
