Në fund të marsit, Juventus emëroi Igor Tudor si trajner në një moment kritikal, pasi skuadra kishte regjistruar dy humbje radhazi dhe kishte pësuar 7 gola. Me vetëm 9 ndeshje për të siguruar një vend në Ligën e Kampioneve, detyra e tij ishte sfiduese. Megjithatë, Tudor arriti të kthente dinamikën e skuadrës, duke e përfunduar sezonin me 5 fitore, 3 barazime dhe 1 humbje. Këto statistika i dhanë atij një besim të ri si trajner, duke e bërë Juventusin të shqyrtojë mundësinë e qëndrimit të tij në post.
Ndërkohë që flitej për rikthimin e Antonio Contes në Torino, Tudor punoi fshehtas për të siguruar kualifikimin në Ligën e Kampioneve. Ai e arriti këtë objektiv dhe forcoi vetë pozitat e tij, por e pranoi se të qenit trajner sjell pasiguri. “Një mund të jetë në Botërorin e Klubeve dhe vitin tjetër të mos jetë më,” tha ai, duke nënkuptuar tensionin e mundshëm mes tij dhe klubit.
Pavarësisht kësaj, Juventus vendosi të besojë te projekti i Tudor, duke e konfirmuar atë në pankinë pas një Botërori që ndihmoi në përmirësimin e skuadrës. Fillimi i sezonit të ri ishte i suksesshëm për kroatin, me 3 fitore në 3 ndeshje dhe një barazim me Borussia Dortmundin.
Megjithatë, pas disa ndeshjeve, performanca filloi të dobësohet. Juventus përjetoi 3 barazime dhe 2 humbje në kampionat, si dhe 1 barazim dhe 1 humbje në Champions. Fitorja e fundit ishte më 13 shtator kundër Interit, duke lënë shpresën për një rikthim të plotë.
Pas kësaj periudhe negative, klubit torinez i mbetet të fillojë një kapitull të ri me Massimo Brambilla si trajner të përkohshëm. Tifozët shpresojnë që kjo ndryshim të mos sjellë pasoja të tjera negative, duke ecur përpara me besim në përmirësimin e skuadrës.











