Ndeshja e futbollit më 11 tetor 2025 në Leskovc, Serbi, shërbeu si një rikujtim i një ane të errët të historisë shqiptare, e cila u përjetësua më 14 tetor 2014, kur flamuri shqiptar u rrëmbye dhe lojtarët shqiptarë u sulmuan në një ndeshje në Beograd. Atëherë, urrejtja ndaj shqiptarëve ishte evidente, dhe ky episodi i tmerrshëm la plagë të thella në ndjenjat kombëtare.
Megjithatë, në ndeshjen e fundit, shqiptarët dolën në fushë me një shpirt të ri dhe me qëllimin për të treguar se janë një komb i fuqishëm e me dinjitet. Ndryshe nga vitet e kaluara, ku frika dhe urrejtja kishin mbizotëruar, ky herë atmosfera ishte e kontrolluar, por helm i vjetër mbetej në ajër. Serbët tentuan të ndryshonin skenarin e dhimbjes duke zhvendosur ndeshjen, duke shpresuar që frika do t’i mbronte nga mundësia e një humbjeje.
Ndeshja u zhvillua nën një atmosferë tensioni, me thirrje të theksuara për Kosovën, por kjo nuk e ndali Shqipërinë në rrugën e saj. Kombi shqiptar arriti një fitore historike që i dha tre pikë në eliminatoret e Botërorit 2026, duke treguar se historia po kthehej në favorin e tyre. Nëse më parë ishin në rolin e viktimës, tani ata u ndjenë të lirë, duke treguar se nuk janë më të frikësuar dhe se kanë forcë për t’u afirmuar në skenën ndërkombëtare.
Fitorja që arritën nuk ishte vetëm për pikët, por për t’u demonstruar se ata janë një komb që nuk pranon të jetë i mposhtur. Me krenarinë e tyre në supet dhe flamurin shqiptar në zemra, ata larguan heshtjen duke krijuar një atmosferë gëzimi. Ndeshja u shndërrua në një deklaratë të fortë: shqiptarët janë të lirë, të pavarur dhe të vendosur për të treguar vendin e tyre në botë.
Ky triumf shënoi jo vetëm një fitore sportive, por një hap të rëndësishëm drejt shuarjes së plagëve të kaluara, duke sjellë një ndjenjë çlirimi dhe vetëbesimi për shqiptarët, dhe duke i treguar Serbisë se koha e frikës ndaj tyre kishte marrë fund.
