Komisioni Evropian ka propozuar një plan novator për të shfrytëzuar asetet e ngrira të Bankës Qendrore Ruse dhe për të lëshuar një kredi të jashtëzakonshme prej 140 miliardë eurosh për Ukrainën, e cila do të paguhet vetëm pasi Moska të mbulojë kostot e shkatërrimeve të shkaktuara. Kjo propozim për një “Kredi Dëmshpërblimi” u paraqit nga Ursula von der Leyen në fjalimin e saj për Shtetin e BE-së, si një mënyrë për të vazhduar mbështetje ndaj Kievit pa ngarkuar më tej shtetet anëtare të lodhura financiarisht.
Plani i Komisionit është kompleks dhe përfshin Euroclear, një depozitë qendrore për tituj që ruan shumicën e aseteve ruse të ngrirë. Asetet, që fillimisht ishin bono, tashmë janë shndërruar në një fond të gatshëm prej 176 miliardë eurosh. Në përputhje me planin, Euroclear do të transferojë paratë te Komisioni, i cili do t’i përdorë ato për të lëshuar një kredi pa interes për Ukrainën.
Sasia totale e kredisë do të jetë 185 miliardë euro, por 45 miliardë do të përdoren për të mbështetur një kredi ekzistuese të G7. Kjo do të linte deri në 140 miliardë euro për kreditimin e dëmeve, të cilat do të shpërndahen në mënyrë të rregullt dhe do të ishin të kushtëzuara. Ajo dhe mbështetje do të përdoren për nevoja buxhetore, emergjente dhe ushtarake.
Asetet do të mbeten të ngrira deri sa Rusia të ndalojë luftën dhe të kompensojë Ukrainën për dëmet. Në këtë mënyrë, Ukraina do të përdorë kompensimin për të shlyer kredinë ndaj Komisionit, i cili më pas do t’i paguajë Euroclear dhe Euroclear do të paguajë Rusinë.
Megjithatë, Komisioni është i vetëdijshëm për rrezikoret ligjore që mund të dollin nga ky propozim dhe kërkon që transferimi i parave të jetë i garantuar nga shtetet anëtare. Kjo do të thotë që ndonjë vend mund të bllokojë projektin. Disa liderë, si kancelari gjerman Friedrich Merz, kanë shprehur mbështetje për këtë plan, duke theksuar se fondet duhet të përdoren për pajisje ushtarake.
Megjithatë, çështja e konfiskimit mbetet delikate, dhe presidenti francez Emmanuel Macron e ka theksuar nevojën për të respektuar ligjin ndërkombëtar dhe për të ruajtur besueshmërinë në tregjet financiare ndërkombëtare.
