Donald Trump fajëson “të majtën radikale” për vrasjen e Charlie Kirk – dhe dëshiron ta klasifikojë Antifa-n si një “organizatë terroriste”. Nuk është aspak një organizatë e vetme.
Vrasja e aktivistit politik nacionalist të krahut të djathtë, Charlie Kirk, vazhdon të shkaktojë reagime të nxehta në Shtetet e Bashkuara. Që kur u vra në korpusin e Universitetit të Ohajos, Donald Trump dhe ndjekësit e tij kanë nxitur gjithnjë e më shumë atmosferën kundër “së majtës radikale”, të cilën ata besojnë se ishte përgjegjëse për vrasjen e tij.
Tani Presidenti i SHBA-së ka njoftuar se do ta klasifikojë lëvizjen Antifa si një “organizatë të rëndësishme terroriste”. Ai e përshkroi atë në rrjetet sociale si një “katastrofë të sëmurë, të rrezikshme dhe të majtë” dhe tha se ata që financojnë Antifa-në duhet të hetohen plotësisht.
Çfarë do të thotë Antifa?
Antifa është një shkurtim për “Veprim Antifashist”. Nuk është një shoqatë e organizuar në mënyrë centralizuar, por më tepër një lëvizje e çlirët e përbërë nga grupe dhe individë që janë të përkushtuar për të kundërshtuar fashizmin, racizmin, antisemitizmin, nacionalizmin, revizionizmin historik të krahut të djathtë dhe forma të tjera të ideologjive të krahut të djathtë.
Antifa është në spektrin politik të majtë deri në të majtën ekstreme dhe është aktive në të gjithë botën – veçanërisht në Evropë dhe Amerikën e Veriut. Rrënjët e saj shtrihen në Gjermaninë e viteve 1920 dhe 1930, kur në kohët politikisht të trazuara të Republikës së Vajmarit, aktivistët dhe grupet e krahut të majtë kundërshtuan Nacional-Socializmin gjithnjë e më të fuqishëm.
Ajo u shpall në vitin 1932 nga Partia Komuniste e Gjermanisë (KPD) – jo si një organizatë, por si një lëvizje kundër NSDAP. Grupet Antifa u shfaqën edhe në vende të tjera, për shembull në Itali kundër qeverisë fashiste të Benito Musolinit ose në Spanjë si reagim ndaj diktaturës së Frankos.
Nga antikapitaliste në liberale
Deri më sot Antifa është më shumë një koleksion i grupeve të ndryshme më të vogla në spektrin e majtë deri në atë ekstrem të majtë. Fillimisht, “antifashizëm” ishte një term luftarak komunist që vinte në dyshim edhe kapitalizmin – në përputhje me rrethanat, logoja e lëvizjes Antifa ka dy flamuj që tregojnë simbolikisht nga e majta: të kuq, që përfaqëson socializmin/komunizmin, dhe të zi, që simbolizon anarkizmin.
Megjithatë, termi antifashizëm ka evoluar gjatë dekadave. Sot, ekziston edhe një “antifashizëm qytetar-liberal”, i cili mbron ruajtjen e demokracisë dhe sundimit të ligjit, të cilat beson se kërcënohen nga ekstremizmi i krahut të djathtë.
Jo i dhunshëm apo militant?
Sado gjerësisht që kuptohet termi “antifashizëm”, lëvizja “Antifa” është po aq e larmishme sa edhe vetë grupi. Grupe të shumta që identifikohen me të mbajnë një qëndrim jo të dhunshëm kundër ekstremizmit të krahut të djathtë dhe autoritarizmit.
Për shembull, ato hetojnë dhe publikojnë informacione rreth rrjeteve të krahut të djathtë, organizojnë protesta dhe demonstrata, ose heqin propagandën e krahut të djathtë. Në të njëjtën kohë, ka grupe militante që tolerojnë përdorimin e dhunës për të arritur qëllimet e tyre ose madje përdorin vetë dhunën – në forma të ndryshme. Ata e quajnë veten grupe Antifa “autonome”, “militante” ose “të pavarura” dhe kështu distancohen me vetëdije nga antifashizmi “qytetar” ose “shtetëror konformist”.
Prandaj, Antifa i referohet një koleksioni të larmishëm shoqatash të ndryshme më të vogla pa një strukturë të fortë organizative. Çështja nëse dhe në çfarë mase përdorimi i dhunës në luftën kundër së djathtës konsiderohet një mjet legjitim diskutohet gjerësisht në opinionin publik – gjë që i ka sjellë vazhdimisht lëvizjes shumë kritika publike.
Antifa në SHBA
Sot, grupet Antifa ekzistojnë në shumë vende të botës (Perëndimore) – përfshirë SHBA-në. Megjithatë, as këtu nuk ka një organizatë qendrore. Në vend të kësaj, Antifa USA përbëhet gjithashtu nga grupe lokale që janë të bashkuara ideologjikisht nga koncepti i antifashizmit.
Që nga vitet 1980, ato kanë kundërshtuar në mënyrë aktive aktivitetet e neonazistëve amerikanë, skinhead-ëve racistë dhe Ku Klux Klan. Sot, më të famshmet janë “Rose City Antifa”, e cila u formua në vitin 2007 në Portland, Oregon, grupi “Anti-Racist Action” (ARA), aktiv në shumë qytete të Midwest-it, dhe “Refuse Fascism”, një grup që u formua pas fitores së parë të Donald Trump në zgjedhjet presidenciale të vitit 2016 dhe që atëherë ka organizuar protesta kundër fashizmit dhe autoritarizmit.
Që nga fillimi, Antifa ka qenë një halë në sy për Donald Trump. Në disa raste – dhe gjatë mandatit të tij të parë – Trump njoftoi se do ta klasifikonte lëvizjen si një “organizatë terroriste”. Megjithatë, ekspertë dhe agjenci të tilla si FBI dhe Departamenti i Sigurisë Kombëtare e konsiderojnë këtë plan si të vështirë për t’u zbatuar nga ana ligjore.
Dyshimet ligjore janë të larta
Në vitin 2017, drejtori i atëhershëm i FBI-së, Christopher Wray, deklaroi se klasifikimi si organizatë terroriste nuk ishte i mundur, sepse nuk kishte strukturë ose hierarki formale. Agjencia e sheh Antifa-në si një “lëvizje potencialisht të dhunshme” dhe po heton autorët individualë me “një lloj ideologjie Antifa”. Megjithatë, në përgjithësi, lëvizja është shumë heterogjene për t’u etiketuar si një organizatë e qartë.
Një problem tjetër ligjor është se nuk ka një mekanizëm formal për përcaktimin e grupeve vendase si “organizata terroriste”. Sipas ligjit amerikan, klasifikimi i një grupi terrorist është përgjegjësi e Departamentit të Shtetit – dhe deri më tani, ekziston vetëm një sistem për klasifikimin e “organizatave të huaja terroriste” (FTO). Ndërsa krimet e kryera nga individë në SHBA mund të përbëjnë akte terrorizmi, vetë grupet nuk marrin status formal terrorist siç marrin në një kontekst ndërkombëtar.
Së fundmi, ekziston Amendamenti i Parë i Kushtetutës së SHBA-së, i cili mbron lirinë e mendimit dhe të tubimit, si dhe lirinë e besimit politik – madje edhe mendimet radikale anti-qeveritare mbrohen nga Kushtetuta. Përcaktimi terrorist mund të interpretohet si një përpjekje për të kriminalizuar pikëpamjet politike të mbrojtura ligjërisht – gjë që do të ishte në kundërshtim me Amendamentin e Parë të Kushtetutës së SHBA-së./DW
