Papa Leo XIV, papa i parë i lindur në SHBA, mbajti fjalimin e tij të parë për Krishtlindjet Urbi et Orbi, ku theksoi rëndësinë e mëshirës dhe solidaritetit ndaj atyre që vuajnë. Në këtë event të veçantë, ai e përdori këtë mundësi për të apeluar për një ndjenjë të thellë empatie dhe për të inkurajuar besimtarët katolikë të refuzojnë indiferencën ndaj fatkeqësive që prekin njerëz të ndryshëm në botë.
Fjalimi, i mbajtur në një atmosferë festive, ishte i mbushur me mesazhe për paqe dhe shpresë, duke i kujtuar shqiptarëve dhe të gjithë besimtarëve se Krishtlindjet janë një kohë për të reflektuar mbi vlerat e dashurisë dhe ndihmës për ata që kanë nevojë. Papa Leo XIV theksoi se shumë njerëz jetojnë në kushte të vështira, duke përfshirë ata në situata konflikti, varfëri apo sëmundje, dhe se është detyra e besimtarëve të ofrojnë mbështetje dhe ndihmë.
Në këtë fjalim, ai nxiti të gjithëve të shikojnë përtej ndarjeve dhe barrierave që ekzistojnë në shoqëri, duke përkuar vëmendjen te nevoja për një bashkëpunim më të fortë dhe një angazhim për të mirën e përgjithshme. Më tej, ai theksoi se dashuria dhe dhembshuria duhet të jenë udhëheqësit e jetës sonë, duke inkurajuar krijimin e një bote më të drejtë dhe më të barabartë.
Papa Leo XIV përdori fjalët e tij për të kujtuar se Krishtlindjet nuk janë vetëm një festë e gëzimit, por gjithashtu një mundësi për të kuptuar dhimbjet e të tjerëve dhe për të vepruar në përputhje me ato ndjenja. Ai e përfundoi fjalimin e tij me një lutje për paqe dhe shpresë, duke iu drejtuar gjithë botës me mesazhin se çdo akt i vogël mëshire mund të bëjë një ndryshim të madh. Kjo mjafton për të nxitur një ndjenjë të re angazhimi dhe një dëshirë për të ndihmuar ata që përballen me sfida të mëdha.
