Rasti i Ermes Hoxhallit ka ngritur shqetësime të mëdha në opinionin publik shqiptar, për shkak të nivelit të manipulimit që përfshinte emrin e Ambasadës Amerikane në përpjekjen për të fituar besueshmëri me një projekt bursash për shkollat në Shqipëri. Ky rast nuk demonstron vetëm mashtrimin e institucioneve shtetërore, të cilat u përfshinë në një skemë të bazuar në një identitet të rremë, por gjithashtu tregon pasojat e rënda që sjell ky lloj mashtrimi.
Pas zbardhjes së detajeve mbi skemën dhe arrestimin e 19-vjeçarit, janë lindur shumë pyetje të natyrshme. Çfarë e motivoi atë të ndërmerrte një veprim kaq të ndërlikuar dhe të rrezikshëm? Cila ishte mendësia e tij dhe çfarë arriti të fitonte nga kjo situatë? Më e rëndësishmja, çfarë mësimesh mund të nxjerrë shoqëria shqiptare nga ky rast, që duket se është një refleksion i thellë i problemeve strukturore përmes të cilave kalon vendi?
Në një rrëfim ekskluziv për Top Channel, gazetarja Kristi Gongo ka biseduar me Hoxhallin pas përfundimit të dënimit të tij me burg. Ai zbulon se ka kaluar përmes një procesi të vështirë psikologjik dhe social, duke krijuar një “botë paralele”, e cila riparon mendimin dhe sjelljen e tij. Kjo “botë” tregon për dëshpërimin dhe nevojën për të gjetur njohje dhe legjitimitet në një shoqëri që shpesh ofron mundësi të pakta për rinovimin e vetvetes.
Kjo ngjarje po e sfidon shoqërinë në tërësi, për të reflektuar mbi faktorët që çojnë individë të rinj drejt krimeve dhe manipulimeve, dhe për të rritur vetëdijen mbi nevojën për edukim dhe mbështetje për brezin e ardhshëm. Ajo gjithashtu përcjell një thirrje për më shumë transparencë dhe qëndrueshmëri në institucionet edukative, për të parandaluar ndikimin e zgjidhjeve të tjera të dëmshme, siç ishte rasti i Hoxhallit.
