Arben Malaj, ekspert financiar, shprehet se në teorinë e financave publike, shpenzimet e taksave përbëjnë një transferim të parave nga ata që paguajnë taksa tek ata që nuk paguajnë. Ai thekson se Ministri i Financave ka një detyrë morale dhe etike të mbrojë këto shpenzime, në vend që të shprehet në mënyrë negative ndaj tyre. Sipas tij, shpenzimet e taksave arrijnë një nivel prej 4.9% të të ardhurave, dhe këtë duhet ta bëjnë gradualisht duke ulur taksat.
Malaj kritikon komunikimin e keq mes autoriteteve, i cili shpesh çon në arrogancë, sidomos në menaxhimin e buxhetit. Ai sugjeron se lista e përfituesve nga këto shpenzime duhet të publikohet, por pa zbuluar emrat, duke ruajtur confidencialitetin e të dhënave. Ai nënvizon rëndësinë e grupimit të këtyre të dhënave dhe thotë se administrata duhet të jetë më e butë me bizneset e vogla, por më e ashpër me ata që nuk përmbushin detyrimet e tyre fiskale.
Në anën tjetër, Klodian Tomorri e kritikon ministrin për pasigurinë e shifrave që jepen lidhur me shpenzimet, duke vënë në dukje se nuk ka transparencë. Ai e sheh si problematik pretendimin e ministrit për ruajtjen e konfidencialitetit të të dhënave, duke pasur parasysh që republika ka publikuar çdo transaksion thesari që nga viti 2010, duke përfshirë pagesat, përfituesit dhe arsyet e pagesave.
Tomorri beson se ky veprim është në kundërshtim me transparencën që kërkohet në menaxhimin e financave publike. Ai përmend se potenciali i faljes është rreth 1.5 miliard euro, duke sugjeruar se kjo sjellje nënkupton një transferim të taksave të qytetarëve tek ata që nuk kontribuojnë në buxhet. Në përfundim, diskutimi dhe kritikat e dy ekspertëve sugjerojnë se ka nevojë për një reformim të komunikimit dhe transparencës në politikat fiskale të vendit.









