Sir Alex Ferguson e mbylli karrierën e tij të lavdishme te Manchester United me titullin e 13-të në Premier League dhe zgjodhi David Moyes si pasardhësin e tij. I ardhur pas 11 vitesh solide te Everton, Moyes nënshkroi një kontratë gjashtëvjeçare, duke reflektuar besimin e madh që Ferguson kishte tek ai.
Megjithatë, shumë shpejt u kuptua se Moyes nuk ishte i përgatitur për presionin që sjell drejtimi i një prej klubeve më të mëdha në botë. Mungesa e karizmës dhe vendosmërisë – cilësi që e kishin bërë Fergusonin të pakrahasueshëm – u reflektuan qartë në tregun e transferimeve. Dështuan negociatat për emra si Gareth Bale, Cesc Fabregas dhe Sami Khedira, ndërsa afrimi i vetëm i rëndësishëm gjatë verës 2013 ishte Marouane Fellaini, i transferuar në ditën e fundit të merkatos, duke ngritur pikëpyetje mbi strategjinë e rekrutimit.
Problemet u shfaqën edhe në fushë. Ekipe si West Brom, Everton dhe Newcastle morën fitore të rralla në Old Trafford, ndërsa humbja 4-1 ndaj Manchester City shënoi një pikë kthese. Pas saj, erdhën rezultate të dobëta ndaj Tottenham, Liverpool dhe sërish City. Më 20 prill 2014, pas humbjes 2-0 ndaj Everton, Moyes u shkarkua, duke e lënë United në vendin e shtatë dhe me totalin më të ulët të pikëve në historinë e Premier League për klubin.
Rio Ferdinand, në autobiografinë e tij, tregon se Moyes solli një “vibe negative” në dhomat e zhveshjes, duke “na programuar të mos humbnim”, gjë që ndikoi rëndë atmosfeerën dhe besimin e skuadrës.
Edhe pas 12 vitesh, Manchester United ende nuk ka rigjetur lavdinë që la pas Ferguson. Shumë pyesin nëse historia do të kishte qenë ndryshe nëse klubi do të zgjidhte një trajner me përvojë të provuar në fitore.











