Hetimi dhe akuzimi i Belinda Ballukut nga SPAK i jep një dimension të ri procesit të drejtësisë në Shqipëri, përveç faktit se ajo është ministre në detyrë, njëherësh e promovuar rishtazi nga Kryeministri Rama. Ky rast është një sprove e fortë për tezën se SPAK-u është nën ndikimin e Edi Ramës, duke e sfiduar perceptimin se hetimet kriminale janë të manipuluara nga ekzekutivi.
Duket se Rama është në dijeni të abuzimeve të mundshme nga zyrtarët e lartë të partisë së tij dhe madje ka ofruar mbështetje për ata që mund të përballen me akuza. Një rol kritik luan edhe fakti se SPAK është ndier më komod në hetimet ndaj zyrtarëve të shkarkuar sesa atyre në detyrë, gjë që po nxit rritjen e besueshmërisë ndaj përndjekjeve penale. Dyndja e akuzave ndaj Ballukut, si një figurë e shquar në qeveri, tregon se drejtësia po çan një rrugë të re.
Ky zhvillim tregon një risi në marrëdhëniet mes ekzekutivit dhe drejtësisë. Kryeministri nuk ka më kontroll mbi agjendën e SPAK, e cila po tregon pavarësi. Një aspekt i rëndësishëm është se prokurorët e posaçëm po shqyrtojnë mundësitë për të zbatuar ligjin ndaj zyrtarëve të akuzuar dhe se mbajtja e posteve nga ata që përballen me akuza penale njihet si një pengesë për reforma dhe transparencë.
Ndërkohë, Rama po përballet me një dilemë në lidhje me Ballukun, për të cilën ka kompetencën ta shkarkojë. Ai ka njoftuar se do të ankohet në Gjykatën Kushtetuese, duke e quajtur pezullimin e saj një ndërhyrje në pavarësinë e pushtetit ekzekutiv. Këto veprime tregojnë tensionin mes shprehjes së drejtësisë dhe ruajtjes së pushtetit.
Megjithatë, çështjet penale që do të shqyrtohen në gjykatë do të përcaktojnë më shumë se sa pezullimet. Rama ka një interes të fortë për të ruajtur stabilitetin politik në këtë legjislaturë dhe për të vazhduar rrugën drejt integrimit të vendit në Bashkimin Europian. Në këtë kontekst, askush nuk mund ta ndalë SPAK-un në misionin e tij për të promovuar një shtet të së drejtës në Shqipëri.
