Në një konferencë për liderët në Universitetin ESIC, Xavi ofroi një vlerësim të hapur mbi kohën e tij si trajner i Barcelonës, duke theksuar krenarinë për arritjet e tij dhe keqardhjen për ato që erdhën pas. Ai shprehu se kishte filluar karrierën e tij si trajner me pritshmëri të larta, si për lojtarët ashtu edhe për klubin. Sipas tij, klubi kishte kaluar një periudhë pa shumë kërkesa, por gabimi i tij ishte se i mbajti këto standarde të larta vetëm për një vit, që prej vitit që ai erdhi deri kur fitoi La Ligën dhe Superkupën.
Përsa i përket rënies së tij, Xavi, 45 vjeç, pranoi se disiplinat dhe fokusi në skuadër filluan të veniten dhe se ai nuk bëri mjaftueshëm për ta parandaluar këtë. “Më vonë, arrita të jem kritik ndaj vetes dhe i thashë vetes: ‘Çfarë po ndodhte me mua?’ Unë i ulta këto standarde të larta, dhe lojtarët nuk kishin më të njëjtin qëndrim, të njëjtin respekt, të njëjtin përpjekje. Standardet vazhduan të bien, deri sa, në sezonin tim të fundit, nuk fituam asgjë. Kam mësuar shumë nga kjo,” tha ai.
Ky pranim përbën herën e parë që Xavi pranon publikisht përgjegjësinë për humbjen e kontrollit në dhomën e zhveshjes, një njohje që rezonon thellë me mbështetësit e klubit, shumë prej të cilëve e shihnin atë si përfaqësuesin perfekt të filozofisë së Barcelonës. Ky moment reflektimi e bën Xavi-n më të afërt me tifozët e tij, pasi ai tregon se është i vetëdijshëm për gabimet e tij dhe për nevojën për t’u përmirësuar.
Në fund, fjalimi i tij në këtë konferencë tregon se Xavi nuk është vetëm një trajner, por një lider që kupton rëndësinë e standardeve dhe disiplinës në futboll, dhe që është i gatshëm të marrë përgjegjësinë për veprimet e tij, një hap i rëndësishëm në rrugën e tij për të rikthyer Barcelonën në suksese.











